วันจันทร์ที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2557

เรียนภาษาอังกฤษอย่างไรให้เก่ง

            เรียนภาษาอังกฤษอย่างไรให้เก่ง



                                        พูดถึงการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในไทย

                                        มีหลายแบบหลายประเภทให้เราเลือกเรียนเลือกทำตามอัธยาศัย

                                        ไม่ทราบว่าพวกคุณๆทราบไหมว่ามันแบ่งออกเป็นกี่ประเภท

                                        วันนี้ก็จะมาเล่าสู่กันฟัง  จากประสบการณ์ติวมาหลายปี

                                        พอจะแบ่งออกเป็น 4 ประเภท

                                     กลุ่มแรกก็คือพวกมัธยมต้น ม.1 - 3   กลุ่มต่อมาเป็นมัธยมปลาย ม.4 - 6   ถัดมาเป็นพวกเรียนต่อปริญญาโท  และกลุ่มสุดท้ายเป็นกลุ่มคนทำงาน

                              สำหรับพวกกลุ่มม.1 - 6  ส่วนใหญ่ก็จะไปเรียนกับติวเตอร์   ที่ตอนนี้ถือว่าเป็นท๊อปโฟร์ของวงการภาษาอังกฤษที่มียอดเด็กมาเรียนกันแบบถล่มทลาย   นั่นก็คือ อ.สมศรี ,อ.แนน ,อ.ชัชชัย และดาวรุ่งดวงใหม่คืออ.ลูกก๊อล์ฟ

                                       แต่ละคนแต่ละค่ายก็จะเน้นการสอนไม่เหมือนกัน   จริงๆแล้วทุกอย่างย่อมมีองค์ประกอบของมันเองหรือโครงสร้าง หรือระบบที่จำเป็นที่แตกต่างกันไป

                                        คือ ของทุกชนิดในโลกนี้  จะมีโครงสร้างที่จำเป็นต้องมีที่น้อยที่สุด  
ส่วนโครงสร้างที่ไม่จำเป็นนั้น  เราจะมีหรือไม่มีมันก็ได้   ส่วนหลังนี้จะเป็นแค่ของเสริมหรือของประดับตกแต่งซึ่งเราจะมีหรือไม่มีมันก็ได้

                                      เช่น    เวลาเราจะสร้างบ้านในราคาที่ถูกที่สุดนั้น เราก็จะคำนึงถึงแค่โครงสร้างแค่ห้าชนิด ก็คือ   1) ตอหม้อ 2) เสา 3) ผนัง 4) คาน และ5) หลังคา    หมายถึงว่าของทั้งห้าอย่างนี้  ถ้าเราขาดอย่างหนึ่งอย่างใดไปไม่ได้      หรือเรามีมันแค่อย่างเดียวมันก็ไม่เรียกว่าบ้านนะครับ   ส่วนพวกชุดเฟอร์นิเจอร์ทรงหลุยส์   หินอ่อนจากอิตาลี   หรือสวนหินกรวดสไตล์ญี่ปุน   ของเหล่านี้เป็น
แค่ส่วนเสริมไม่ใช่ส่วนหลัก    เราจะมีมันหรือไม่มีมันก็ได้


                                        ขยายความก็คือ     ถ้าเรามี  ตอหม้อ - เสา - ผนัง - คาน  แต่ไม่มีหลังคา    ทีนี้เวลาฝนตกลงมา บ้านก็เปียกนอง   เราก็อยู่ไม่ได้      ทีนี้ถ้าเรามี  ตอหม้อ - เสา - ผนัง - หลังคา
แต่ไม่มีคาน     พอไม่มีคานเอาไว้รับน้ำหนักตัวหลังคา         หลังคามันก็จะถล่มลงมาทับคนที่อยู่
ในบ้านได้

                                        ทีนี้ถ้าเรามีโครงสร้างครบทั้งห้าส่วน    ตอหม้อ - เสา - ผนัง - คาน - หลังคา
อาจจะราคาส่วนละแค่ห้าหมื่นบาท   หรือเป็นวัสดุอุปกรณ์ที่กระจอกมากราคาถูกสุด    รวมเป็นเงินก็แค่ 250,000 บาท    เราก็สามารถสร้างบ้านได้แล้ว

                                        แล้วบางคนทำไมมีเงินเป็นล้านบาท       แต่กลับสร้างบ้านไม่ได้ซักที      นั่นก็คือ       พอคนนั้นมีเงินหนึ่งล้านบาท      ก็ดันเอาเงินทั้งหมดไปซื้อ  อาธิเช่นซื้อแค่เสาโรมันจาก
อิตาลี       ผลก็คือมันได้แค่เสาในราคาหนึ่งล้านบาท     แต่มันยังขาด   ตอหม้อ - ผนัง - คาน - หลังคา    ฉะนั้นมันก็กลายเป็นบ้านหาได้ไม่            คือถึงแม้เสาต้นนั้นจะทำจากทองคำทั้งต้นที่ดีและราคาแพงที่สุดในโลกแต่มันยังขาด   ตอหม้อ - ผนัง - คาน - หลังคา    ฉะนั้นมันก็กลายเป็นบ้านหาได้ไม่

                                        จำไว้นะครับว่าราคามันจะถูกแพงแค่ไหนก็ตาม     เราไม่สนใจมัน  ถ้าองค์ประกอบมันครบหัาอย่าง   ตอหม้อ - เสา - ผนัง - คาน - หลังคา    มันก็เป็นบ้านได้นะครับ

                                         คราวนี้ลองดูโครงสร้างของสิ่งอื่นๆดูนะครับ

                             เช่น

                             บ้าน                          ก็คือ              ตอหม้อ - เสา - ผนัง - คาน - หลังคา

                             สุขอนามัยเบื้องต้น   ก็คือ              กินร้อน - ช้อนกลาง - ล้างมือ

                             เด็กที่เป็นออทิสติก  จะมีลักษณะ  ไม่่สบตา -  ไม่พาที -  ไม่ชี้นิ้ว   

                             รถยนต์                     ก็คือ               ล้อ - ตัวถัง - เครื่องยนต์

                             เครื่องบิน                 ก็คือ               ล้อ - ลำตัว - เครื่องยนต์ - ปีก - หาง

                     การปฏิรูปการศึกษา(Finland)ก็คือ         ปฏิรูปหลักสูตร

                                                                                   ปฏิรูปครูและวิธีสอนของครู

                                                                                   ปฏิรูปวิธีวัดผลและประเมินการเรียนรู้ของนร.

                                                                                   ปฏิรูปด้านปัจจัยสนับสนุนการศึกษา

                             น้ำ                            ก็คือ              H2O = ไฮโดรเจน 2 ตัวและอ็อกซิเจน 1 ตัว

                                   ฉะนั้นเวลาเช็คว่าน้ำนั้นมันสะอาดบริสุทธิ์หรือไม่  ก็จะเช็คค่าอ๊อกซิเจน   ถ้ายิ่งมากก็ยิ่งดี  ไม่ได้เช็คค่าโปแตสเซียม  ไนโตรเจนหรือสารตัวอื่นๆเลย

                                         ตอนเป็นเด็กๆผมก็สงสัยว่าทำไมไม่เช็คสารตัวอื่นๆ

                                         และครูทั่วไปก็ไม่ได้อธิบายถึงองค์ประกอบหรือโครงสร้าง หรือระบบที่มัน
ควรจะเป็น

                                    ส่วนใหญ่คนไทยไม่ค่อยเข้าใจเรื่ององค์ประกอบหรือระบบมากมายเท่าไหร่นัก   นึกจะทำอะไรก็ทำเลย   เลยไม่ค่อยประสบความสำเร็จ

                                         ตรงนี้ก็จะกลายเป็น KPI ที่บริษัทฝรั่งต่างๆใช้ประเมิณผลงานของพนัก
งานบริษัทนั่นเอง   ตัวเต็มของ KPI ก็คือ  Key Performance Indicator   ถ้าจะแปลเป็นไทยๆน่าจะได้แก่  ดัชนีหลักวัดความสำเร็จ

                                         พูดมายืดยาว นั่นก็คือ  ผมเห็นติวภาษาอังกฤษกันมา 1 เดือน ครึ่งปี 1 ปี
5 ปี จนถึง 10 ปี   เคยรู้ไหมครับว่าภาษาอังกฤษมีองค์ประกอบกี่ชนิด

                                         และแต่ละชนิดมีวิธีการฝึกกี่แบบ  ฝึกกี่พันข้อหรือหมื่นข้อ  ผมเห็นแต่ละคน
เรียนกันไปเรียนกันหนัก  เสียเงินหลายหมื่นหลายแสน  เสียเวลาหลายเดือนหลายปีจนถึงหลายสิบปี

                                         ก็ยังไปไม่ถึงไหน

                                         ภาษาอังกฤษมีองค์ประกอบ(หรือระบบหรือโครงสร้าง)ที่ต้องรู้  

                                         ดังนี้ครับ


              องค์ประกอบภาษาอังกฤษ

                              1) ศัพท์ (Vocabulary)

                              2) การออกเสียง (Pronunciation)

                              3) ไวยกรณ์ (Grammar)

                              4) โครงสร้างประโยค (Word ,Phrase ,Clause & Sentence)

                              5) ศัพท์พิเศษ (Antonym ,Synonym ,Hyponym ,Phrasal Verb & Idiom)

                              6) รากศัพท์ (Root ,Prefix  & Suffix)

                              7) การฟัง (Listening)

                              8) การพูด (Speaking)

                              9) การอ่าน (Reading)

                           10) การเขียน (Writing)

                           11) การแปล (Translation)

                                        คราวนี้  พวกคุณๆ อยากจะเก่งด้านไหนละก็ไปพัฒนาฝึกฝนด้านนั้นๆ
ให้มันคล่องให้มันชำนาญ  ให้เก่ง  ให้จนเป็นเลิศในด้านนั้นๆ

                                        น่าจะแบ่งได้คร่าวๆว่าข้อ 1 - 4  เป็นพื้นฐานที่จะนำไปสู่การปฏิบัติข้อ 5 - 11

                                        ฉะนั้นแล้วพวก    ศัพท์ - การออกเสียง - ไวยกรณ์ - โครงสร้างประโยค
  ควรจะแน่นปึก

                                        ก็จะต่อยอดไปสู่  ศัพท์พิเศษ - รากศัพท์ - ฟัง - พูด - อ่าน - เขียน -
 แปล  ได้อย่างสบายๆ

                                         ทีนี้ถ้าไปเรียน ฟัง - พูด - อ่าน - เขียน - แปล   โดยที่ฐานข้อ 1- 4ไม่แน่น
ก็เรียนได้ไม่ผิดกติกาแต่อย่างใด   แต่ผู้เรียนก็จะเจอกับปัญหาเวลาอาจารย์อธิบายเป็นหลักการหรือทฤษฎีขึ้นมาก็อาจจะพาลงงเอาได้

                                        ยกตัวอย่างพวกที่มีโครงสร้างที่ดี

                                        ตัวอย่างที่สงสัยกันมากว่า   ป.ตรีเอกภาษาอังกฤษระดับTop Twoของไทย
ทำไมไม่มีสถาบันไหนเอาชนะ   อักษรศาสตร์จุฬา   และศิลปศาสตร์ธรรมศาสตร์ได้   ในรอบสี่สิบปี
ที่ผ่านมา

                                        มีท่านหนึ่งอ่านเจอในพันทิพ   เปรียบเทียบไว้ดีมากว่า

                                        เรามีกุ้งอยู่สักร้อยกิโลกรัม    ทางจุฬากับมธ.ก็คัดเอาตัวที่อวบอ้วนใหญ่สุด
และดีที่สุดไปแล้วคนละห้าสิบตัว  

                                        แล้วก็ให้พ่อครัวระดับมิชลินสามดาวมาปรุงอาหารจากกุ้งเหล่านี้

                                        ร้านอาหารทั่วโลก     จะมีแค่ 0.01%เท่านั้ที่จะได้ระดับมิชลินสามดาว

                                        พวกคุณๆว่าอาหารมื้อนี้จะอร่อยไหม?

                                        ส่วนเอกภาษาอังกฤษของมหาวิทยาลัยอื่นๆ

                                        จะได้กุ้งที่แทบจะเลือกไม่ได้    เพราะถูกเค้าคัดเอาไปแล้ว
สุดท้ายตัวเองก็ได้กุ้งมาประมาณแห่งละ ห้าสิบตัว

                                        แล้วก็มาปรุงจากพ่อครัวที่เลือกไดัน้อย                    

                                        พวกคุณๆว่าอาหารมื้อนี้จะอร่อยไหม?

                                        ตัวกุ้งก็เปรียบเสมือนกับเหล่านักเรียนระดับหัวกะทิจากทั่วประเทศ

                                        ส่วนพ่อครัวมิชลินก็เปรียบกับอาจารย์ระดับเกรดเอ

                                         ว่ากันว่า  เทอมหนึ่งอาจารย์สั่ง assignment ให้อ่านหนังสือภาษาอังกฤษหลายสิบเล่ม    มีการกดเกรด     ให้เกรดอิงตามกลุ่ม       บางคนได้คะแนน  85 กลับได้แค่ B  

                                        เพราะในห้องมีคนได้คะแนนเต็ม 100  หลายคน      คนอื่นๆก็เลยถูกกด
เกรดให้ต่ำลงไป         นี่ถ้าเป็นมหาลัยอื่น    คะแนนระดับ 85  คงจะ A  และก็ท๊อปของห้องด้วย

                                        นักเรียนที่มาเรียนเอกอิ๊งเหล่านี้  จะได้คะแนน ONET 75 คะแนนขึ้นไป

                                         และทราบไหมครับว่าค่าเฉลี่ยคะแนน ONET  เป็นยังไง

                                        เป็นอย่างนี้ครับ  คะแนน ONET ปี 2557    100 คะแนนเต็ม


                                        22 คะแนน                                    =  ค่าเฉลี่ยทั้งประเทศ
                                        มากกว่าหรือเท่ากับ  50 คะแนน   =  4%      ของนร.ทั้งประเทศ
                                        มากกว่าหรือเท่ากับ  60 คะแนน   =  2%      ของนร.ทั้งประเทศ
                                        มากกว่าหรือเท่ากับ  70 คะแนน   =  1%      ของนร.ทั้งประเทศ
                                        มากกว่าหรือเท่ากับ  80 คะแนน   =  0.5%   ของนร.ทั้งประเทศ

                                     
                                         เห็นคะแนนแล้วคงจะพอบอกอะไรได้บ้างนะครับ


                                        นั่นก็คือเด็กที่เข้าเรียนในจุฬาและมธ.   มีพื้นฐาน  ศัพท์ - การออกเสียง -
ไวยกรณ์ - โครงสร้างประโยค   มาในระดับดีมากๆ      พอมาเจอครูที่เก่ง   และหลักสูตรที่เข้มข้นสุดสุด       มาเคี่ยวบ่มอีก สี่ - ปี - เต็ม     บวกกับสภาพแวดล้อมท่ามกลางคนเก่งที่มาจากทั้งประเทศ     มันก็เป็นอย่างที่เราเห็นนะครับท่านผู้ชมครับ

                                        ทีนี้ถ้าใครอยากจะวัดความรู้ภาษาอังกฤษ    ว่าของเราดีแค่ไหน

                                        ผมขอแนะนำ TU-GET  ของม.ธรรมศาตร์

                                        เสียค่าสอบแค่ 500 บ.  สอบทุกวันอาทิตย์ปลายเดือนของทุกเดือน   จะสอบ 12 ครั้งต่อปี      ทั้งหมด 1000 คะแนน     ผมดูแล้วมาตรฐานเท่ากับ IELTS หรือ TOEFL(ค่าสอบ 7,000 บ.)  ได้เลยละครับ         คะเเนนมาตรฐานTU-GETที่ทางม.ธรรมศาสตร์รับนักศึกษาจะอยู่ที่  550 คะแนนครับ

                                        ทีนี้ใครอยากเก่งๆหรืออยากเป็นครูก็ควรจะได้  850 คะแนนนะครับ

                                       ฉะนั้น   ผู้ปกครอง  นักเรียน  นักศึกษา  ข้าราชการ  และคนทั่วไป  ถ้าว่าง
ก็น่าจะลองดูนะครับ

                                        เอ๊า   ผมออกนอกเรื่องไปซะเยอะ

                                        วกกลับเข้ามาเกี่ยวกับหนังสือที่เราพอจะซื้อกันได้บ้าง

                                        หนังสือหนังหาที่ขายกันในท้องตลาดก็หาได้ไม่ยาก   ตัวผมเองก็ทยอยซื้อเก็บไว้หลายร้อยเล่ม

                                        อย่าเพิ่งตกใจซื้อเยอะแบบนั้น   เพราะผมเองเก็บมากว่า 30 ปีแล้ว

                                       ถ้าประหยัดๆก็ซื้อเฉพาะเล่มเทพๆชั้นเลิศก็แล้วกัน   เล่มที่เป็นปัญหาอาจจะเป็นพวกนส.เกี่ยวกับการออกเสียง   โครงสร้างประโยค และรากศัพท์กรีกกับละติน   อาจจะหาซื้อได้ยากสักหน่อย   ก็ลองพยายามหาดูหาซื้อเอานะครับ

                                      ไว้ตอนต่อๆไปอาจจะแนะนำเล่มที่เยี่ยมๆเอาไว้ให้เป็นเจ้าของกัน   ไปสังเกตดูนะครับ  อาจารย์หรือติวเตอร์ที่สอนภาษาอังกฤษให้เราก็ไม่มีใครเก่งได้ทั้ง 11 ข้อ  มีเหมือนกันแต่น้อย   ส่วนใหญ่ก็จะเก่งบางด้าน   แล้วก็เน้นด้านนั้นๆ จนเป็นเลิศ

                                         ถ้าเป็นผมแนะนำก็อยากให้พวกคุณๆเก่งพื้นฐาน 4 ข้อแรกก่อน

                                         แล้วค่อยมาเรียน ฟัง - พูด - อ่าน - เขียน - แปล   มันก็จะง่ายครับ

                                         ส่วนจะเรียนเองหรือเรียนตามสถาบันก็แล้วแต่สะดวก   ถ้าเราได้สถาบันดีๆ
ราคาไม่แพงหรือฟรี  ยิ่งดีครับ   แต่อาจจะหายากสักหน่อย

                                        ที่นี้ถ้าเราเรียนเองก็ต้องหาซื้อหนังสือเล่มง่ายๆ  พื้นฐานๆเพื่อเราจะได้
ต่อยอดได้ง่าย   ทีนี้สำหรับคุณๆที่เก่งอยู่แล้วแต่เชื่อว่าไม่น่าจะครอบคลุมทั้ง 11 ข้อนะครับ

                                        ตัวผมเองก็ฝึกทั้ง 11 ข้อนั้นละครับ   ซื้อหนังสือ  ซีร็อก  ทำชีท  เป็นร้อย
เป็นพันข้อหรือเป็นหมื่นข้อ   ทำเป็นชีทจนได้เกือบ 500 ชุด

                                         แล้วก็เก็บเข้าแฟ้มทั้งหมด 11 หมวดเอาไว้

                                         เวลาจะใช้งานก็หยิบออกมาจากหิ้งหนังสือ   ก็เสียเวลานานหลายสิบปี

                                         ผมว่าพวกเริ่มต้นใหม่ๆ   การทำเป็นแฟ้มเก็บไว้ก็มีความสำคัญนะครับ   อันนี้ผมก็เลียนแบบมาจากอ.วีระ  ธีรภัทร   แกเก่งสรุปข่าวเพราะตัดแปะเข้าแฟ้มเรื่องต่างๆแยกเป็นประเภทเอาไว้   ตั้งแต่ปี 2521  โน้นแน๊ะ    ทำเป็นแฟ้มหุ้น  แฟ้มการเมือง   และอื่นๆทำนองนี้   เวลาจะหยิบใช้  ก็ง่ายสะดวก

                                         คราวนี้พวกคุณๆละ  ใน 11 เรื่องอยากเก่งเรื่องไหนครับ!!!

                                        อยากเก่งเรื่องไหนก็ให้เริ่มจากเรื่องนั้นก่อน

                                         ถ้าเป็นใจผม    ผมอยากให้เราเริ่มที่ศัพท์ก่อนนะครับ

                                        เริ่มต้น   ไม่ต้องเสียเงินคัรบ

                                         เข้าไปที่   คำศัพท์สับสนภาษาอังกฤษ GAT 1000 คำ

                                                         รากศัพท์ภาษาอังกฤษ GAT 274 คำ 

                                        รับรองได้เรื่องครับ!!!

                                                                                                                    เขียนโดยครูชากำแพงราม
                                                                                                                                   19/09/57


                                                       รากศัพท์ภาษาอังกฤษต้องรู้ 274 คำ